Öpmek Taklit Sayılmaz
Sevdim o reklamı . Reklamını yaptığı ürüne katkısı olur mu bilmem . Ama sevdim işte ... Senaryoların böylesi insani boşluklarımızı bulanını , unutulmuş yanlarımızı vuranını seviyorum ben . Çocuk annesi için geçiriyor aklından : “ O da süt içiyor , beni taklit ediyor .O da yürüyor ;beni taklit ediyor …O da öpüyor ama öpmek taklit sayılmaz . ’’
Dedim ya sevdim reklamı . Süte değil secdeye iştahımı artırdı . Secde de alnımıza değen kutsi bir öpücük değil midir ? Kocaman bir “ Aferin ! ’’ değmez mi can kulağımıza her secdede ? ‘ Seni onaylıyorum . Varlığın benim için çok çok önemli . İyi ki var ettim seni . Sen bi ‘tanemsin . ” haberini duymaz mı insan alnını secdeye değdirdiği her demde ? Yine yine ama hep yeni. Tekrar ama hep taze . Çok kereler ama ilk ve son defa . Var edildik diye bir defa ...
Başkaca var ediliş yok ki … Taklidi değil ki bir anımız bir sonrakinin . Kopyası değil ki bugünümüz bir öncekinin . Nefesimiz gibi her dem yeni , hep ilk defa ,
Hep son defa … Taklit sayılmaz öpücük …
Alıntı
0 yorum:
Yorum Gönder
yorumlarınız için teşekkür ederim :)